Cenoty, Meksyk, Riviera Maya, Jukatan, jaskinie, troglobionty, stygobionty, życie jaskiniowe, biologia jaskiń, ryby
Ślepy węgorz jaskiniowy (Ophisternon infernale) to największy z troglobiontów zamieszkujących meksykańskie jaskinie. Dorasta do ponad 32 cm. Żywi się jednak głównie odchodami nietoperzy i ptaków gniazdujących pod sklepieniami jaskiń, jak piłodzioby czy jaskółki. Poluje też na krewetki. Bytuje w zamulonych partiach jaskiń. W mule wygrzebuje też jamki, w których składa jaja, pilnowane przez samca. Bywa mylony z węgorzem amerykańskim (Anguilla rostrata), który również bardzi rzadko pojawia się w cenotach.
Ślepy węgorz jaskiniowy (Ophisternon infernale) to gatunek endemiczny dla ekosystemu meksykańskich jaskiń na półwyspie Jukatan. Jako troglobiont jest praktycznie pozbawiony pigmentu. Nie ma również widocznych oczu. International Union for Conservation of Nature uznała go w 2018 r. za gatunek zagrożony z kategorią B2ab(ii,iii) i wpisała do Czerwonej Księgi. Jest bardzo rzadki, więc każde nurkowanie z nim należy do wyjątkowych. Jego lokalna nazwa po hiszpańsku to anguila ciega yucateca. Po raz pierwszy opisany został w 1938 r. jako Pluto infernalis.